شهید ترکاشوند؛

آزاده‌ای که به تعبیر

سید آزادگان

سه مقام داشت

شهید بهروز ترکاشوند به عنوان اولین آزاده شهید کشور است که با نثار خون مطهر خود در راه دفاع از ارزش‌های نظام اسلامی، درخت تنومند انقلاب را آبیاری کرد.

سالروز تبادل اسرای ایران و عراق فرصت مناسبی است تا یادی کنیم‌ از رشادت های آزادگان سرافراز و بزرگ که با شجاعت ایستادند و سال ها در زندان‌های رژیم بعثی ماندند، اما لحظه ای در حقانیت راه خود شک نکردند.

یکی از این آزادگان که به تعبیر مرحوم حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترابی‌فرد(سید آزادگان) سه مقام دارد؛ اول اینکه اسارت را تحمل کرد، دوم به افتخار جانبازی نائل آمد و سوم شهادت که حقش بود و نصیبش شد، شهید «بهروز ترکاشوند» بود.

شهید بهروز ترکاشوند نخستین نفر از شهدای آزاده و جانباز کشور است که روز اول فروردین ماه سال ۱۳۴۷ در شهر اراک و در یک خانواده نظامی چشم به جهان گشود. پدرش که علی محمد نام داشت از اعضای ژاندارمری بود و والده او نیز به نام آبی یک زن خانه دار بود. او دوران ابتدایی و راهنمایی را در همان زادگاهش گذراند و در همین حین در یک تعمیرگاه نیز شاگردی می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و صدور فرمان امام خمینی مبنی بر تشکیل بسیج به عضویت این سازمان درآمد. در روزهای ابتدایی به شدت علاقه‌مند بود تا به جبهه‌ها اعزام شود، اما به علت سن کم از اعزام او به جبهه‌ها ممانعت شده بود. اشتیاق بالا بلاخره باعث شد تا مانند سایر هم‌نسلان خود با دست بردن در شناسنامه اش و تغییر تاریخ تولد خود بتواند به جبهه‌ها اعزام شود. بهروز در سال ۱۳۶۲ که برای نخستین بار به جبهه‌ها اعزام شده بود وارد تیپ جندالله شد و به مناطق کردستان برای مقابله با کمین ضد انقلاب رفت. وی هفت ماه در جبهه کردستان بود و در این مدت بارها با ضد انقلاب درگیر شد که بلاخره پس از چند مرحله درگیری با ضد انقلاب مجروح می‌شود و تحت مداوا قرار می‌گیرد.

برادر او به نام بهزاد در حال خدمت بود که اکثرا بچه های ورامین، او را دیدند و انتقال اخوی را گرفتند و همرزم اخوی شدند. ایشان و اخویشون در زمان شروع عملیات بدر، در این عملیات شرکت کردند و مجددا به تیپ سید الشهدا اعزام شدند که هنوز به لشکر ارتقا پیدا نکرده بود. در این زمان بهروز در گردان علی اصغر، تانک ها را شکار می کرد. بعد از حضور در عملیات والفجر ۸ و با رشادت هایش که توانست چندین نفر بر و تارنک را در نزدیکی کارخانه نمک شکار کند؛ به شدت دچار جراحت شد.

شهید بهروز ترکاشوند در بیمارستان نجمه بمدت ۱۰ روز بستری شد و مجدداً به خانه‌اش برگشت. هم زمان دو اخوی و پدر ایشان به جبهه حق علیه باطل رفتند و این شهید والامقام که هنوز بطور کامل درمان نشده بود مجدداً به گردان علی اصغر(ع) منتقل شد.

عراق به همراه یک لشکر پیاده و یک لشکر مکانیزه در سیزدهم اردیبهشت ۶۵ به منطقه فکه حمله کرد و تا سایت و پل کرخه پیش رفت و تیپ سیدالشهدا در تاریخ سیزدهم اردیبهشت ۱۳۶۵ وارد عمل شد که به عنوان نوک پیکان گردان علی اصغر( ع) محسوب میشد.

رژیم بعث عراق با رشادت‌های رزمندگان اسلام، زمین گیر شد و این شهید بزرگوار در آن عملیات، دچار جراحت از ناحیه کتف و صورت شد و حماسه‌های زیادی در آن عملیات آفرید و موفق به هدف قرار دادن چندین دوشکا و تانک های عراق شد.

در آن عملیات، شهید بهروز ترکاشوند توسط نیروی های بصری عراق بمدت ۵ سال اسیر شد و چندین مرتبه مورد شکنجه های بعثی عراق قرار گرفت. زمانی که اسرا را برای زیارت به بین الحرمین و کربلا میبردند ایشان با دادن شعار های انقلابی و مذهبی در آن جا مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به پشت این شهید بزرگوار، هجده علامت زدند.

سرانجام این سرباز پرافتخار امام و اسلام در دوم شهریور سال 69 همراه با معی از آزادگان معزز به میهن اسلامی بازگشت. سه ماه پس از آزادی نهایتا بر اثر شکنجه های دوران اسارت بدحال شد و به مقام شهادت نائل آمد و اولین آزادۀ جانباز شهید کشور لقب گرفت.

‌بهزاد ترکاشوند برادر شهید ترکاشوند در خصوص زندگی آن شهید بزرگوار به خبرنگار ما گفت: «شهید ترکاشوند در سال ۴۷ به دنیا آمد و فعالیت خود را در سال ۶۰ با حضور در پایگاه شهید صدوقی حوزه سجاد(ع) آغاز کرد.»

وی اضافه کرد: این شهید در سال ۶۲ به جبهه حق علیه باطل اعزام شد و در عملیات های مختلفی همچون بدر و والفجر حضور داشت تا اینکه در عملیات والفجر ۸ از ناحیه کتف و صورت مجروح و با حضور در عملیات ام الرصاص دوباره از ناحیه صورت مجروح شد و در حدود ۵۰ روز در بیمارستان نجمیه بستری گردید، اینجا بود که بهروز اولین مدال افتخار که همانا مدال جانبازی در راه دین مبین اسلام و فداکاری برای کشور بود را بر گردن آویخت.

ترکاشوند ادامه داد: هنوز جراحات این شهید بهبود نیافته بود که دوباره به جبهه اعزام و عضو گردان حضرت علی اصغر تیپ سیدالشهدا(ع) شد، این شهید در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ۶۵ در فکه مجروح ‌و به اسارت نیروهای بعثی درآمد تا دومین مدال افتخار که همان اسارت بود، بر گردنش آویخته شد.

رزمنده دفاع مقدس و برادر شهید گفت: بهروز در حدود ۵ سال در اردوگاه «الرمادی ۱۰» عراق دوران اسارت را گذراند، او در سال ۶۹ به میهن بازگشت و ۷ روز پس از ازدواجش به علت شکنجه‌های دوران اسارت، در ششم آذر ۱۳۶۹ در شهرستان ورامین دعوت حق را لبیک گفت و لباس زیبای شهادت را بر تن کرد تا سومین مدال افتخارش کامل شود.

پس از شهادت وی چهره‌های شاخص کشوری و لشکری بسیاری با حضور در خانه شهید ترکاشوند، از ایثار شهید قدردانی کردند و در وصف شهید بیاناتی را ایراد کردند. پیکر این شهید در گلزار شهدای حسین رضا (ع) به خاک سپرده شده است.

گفتنی است؛ شهرستان ورامین در طول دوران هشت سال دفاع مقدس، ۹۵ آزاده تقدیم اسلام کرده است.

انتهای پیام/